Myrthe is veel meer in het NU dan ik(en de meeste mensen). Dat kwam vrijdag weer es naar voren: haar werkleidster had gevraagd of ze nog wat leuks ging doen in de vakantie. (Veel mensen plannen nl, wat ook wel handig is soms, maar ook juist weleens niet.) Nou ze wist niks te noemen blijkbaar, zo hoorde ik later.
Ook vragen mensen vaak wat je zoal gedaan hebt, bv in het weekend. Allemaal vragen die ons uit ons NU halen in feite.
Mensen moeten altijd zo nodig praten en vragen dan maar-naast de bekende weerpraatjes- naar wat je gaat doen of gedaan hebt. En dan moet je gaan nadenken, en dan ben je uit het NU dus. We zijn eigenlijk meestal bezig met toekomst en verleden.
Myrthe niet, die is in het NU en dus heeft ze geen antwoorden op die vragen. Ze doen er niet toe blijkbaar, het een is al geweest en het ander is nog niet aan de orde.
Natuurlijk heb je herinneringen en die komen soms in het NU en dan kun je daarover vertellen, over hoe leuk het was, of juist niet. Maar die -plotselinge-vragen? Die zijn gewoon overbodig.
Niet alleen minder denken, ook minder praten dus? :)
Misschien vind ik het daarom ook prettiger om met mensen dingen te doen ipv wat bij elkaar zitten en praten, ik heb daar nooit van gehouden. Verjaardagsbijeenkomsten en dat soort dingen sla ik meestal ook over.
Met dieren praten
Panta rhei betekent alles stroomt of alles is in beweging. Hiermee wordt verwezen naar de gedachte van Heraclitus dat alles in deze wereld steeds in verandering is: "Men kan niet tweemaal in dezelfde rivier stappen, want het is steeds weer vers water dat u tegemoet stroomt."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten