Komt het omdat er zoveel mogelijkheden zijn en dat je dan keuzes moet maken en als je kiest voor het een dan laat je het andere liggen. Of is het gewoon de herfstblues, het lijken nu wel de donkere dagen voor Kerst.
Nou had ik wel een heel leuk weekend hoor, druk ook wel, maar leuk druk, met leuke mensen. En toch...
Ik heb zelf weles het idee dat er teveel dingen zijn die moeten en dat ik dan niet toekom aan dingen die ik wil doen. Ik zou meer creatief bezig willen zijn(scheppend) maar ik kom niet op gang omdat de dagelijkse dingen me teveel opslokken. Of dat ik daar te moe door wordt- en dan is de inspiratie er ook niet. Het gevoel geleefd te worden ipv zelf werkelijk keuzes maken.
Ook heb ik wel te maken met dingen die ik niet (goed) durf maar ik heb geen zin meer in therapieën ofzo want daar zie ik geen heil in.
Een ander woord voor juist is echt of waar..
Misschien voel ik me wat nutteloos, ik zou er bv net zo goed niet kunnen zijn. Nou ja, een paar mensen zouden me missen, maar daar zijn ze ook zo aan gewend.(behalve mijn dochter natuurlijk).
Moeten we nuttig zijn in het leven dan?
Nee, ik denk dat ik zou willen dat ik meer bevlogen was(van wat dan ook) ik ben teveel aan het kabbelen.
En kabbelen kan leeg voelen. Misschien voel ik me soms leeg dus.
Het leukste vond ik nog wel de kleine aquarellen van ene Mieke met engelen, hartjes en mooie teksten, das was het echtste wat ik zag. Wat me het meest raakte bedoel ik, ik heb er ook een tijd gestaan om alles te bewonderen. Ze had ook stukken afvalhout met een beschermengel en tierlantijnen, die had ik ook moeten kopen en nog meer kaartjes. Op internet is niks te vinden over deze vrouw die meen ik 1000 van die engelen schilderde om zomaar in de stad aan een fiets te hangen..
Ik heb een foto gemaakt van de 2 kaartjes die ik wél kocht.
Wees blij, iedereen heeft een beschermengel, ook jij...
Meteen weer voer voor een nieuw rammellog? Of meteen maar de vraag:
Geloof jij in het bestaan van beschermengelen?
Of ze bestaan weet ik niet, maar ik denk wel eens: ik had vast een beschermengel op mijn schouder.
BeantwoordenVerwijderenMijn overleden vader zou dan de beschermengel kunnen zijn.
Mooie kaartjes, leuk om zoiets aan je fiets te vinden.
Ik weet van mezelf dat ik uit gemakzucht of omdat ik snel tevreden ben, veel dingen niet doe die ik zou kunnen doen.
'Is dit het nu ' denk ik eigenlijk nooit, want ik heb er zelf voor gekozen om niet méér te willen, ik 'moet' niets van mezelf.
Je zorgt toch voor je dochter en je dieren, Margreet, hoe kan je je dan nutteloos voelen?
En je (internet)vrienden en je vriendinnen zijn ook blij met je, niet zo min over jezelf denken hoor.
Ja, een echte passie zou mooi zijn, iets waar jij jezelf helemaal in kan storten, nog niet gevonden dus?
Dus jij bent helemaal tevreden met het leven dat je nu leidt Willie.
BeantwoordenVerwijderenIedereen is vervangbaar eigenlijk Willie.
Mijn leven is te vol met vanalles waar ik voor gekozen heb en tegelijk voelt het leeg. k maak dus verkeerde keuzes?
Alleen op huishoudelijk gebied kan het beter bij mij, daar ben ik niet tevreden over.
BeantwoordenVerwijderenVervangbaar ja, maar zo moet je er niet naar kijken vind ik.
Voor Myrthe ben je toch tamelijk onvervangbaar vind ik, en mijn jongste zoon zou het zonder mij ook veel moeilijker hebben.
Wat zou jij anders willen? Nog minder bloggen? Jammer dat het te koud wordt voor de tuin.
Ja voor M ben ik bijna onvervangbaar en dat is dan tegelijk ook bijna een last he.
BeantwoordenVerwijderenMisschien wil ik wel even niks soms maar dat is onmogelijk.
maar ik moet niet zeuren hoor ;)
Ik gooi het log in het archief denk ik.
Ik was nog wel benieuwd naar de reactie van Novelle, en er zijn nog wel meer dingen waar ik niet tevreden over ben eigenlijk.
BeantwoordenVerwijderenHe, ik kan reageren, ik dacht dat het log weg was?
BeantwoordenVerwijderenNou ik heb de datum een jaar vervroegd, dan is ie wel van de voorpagina af :p
BeantwoordenVerwijderenja Novelle heeft problemen et de pc, geen idee hoelang dat duurt.
Meestal zijn er wel meerdere dingen waar je niet echt tevreden over bent aar je denkt er doorgaans niet over na omdat je in een stroom zit.
De meeste mensen pakken het vervolgens ook niet aan en dan kun je er beter niet teveel over nadenken want dan wordt je depri.
Hoera de virusschanner is ook weer geinstalleerd Nu kan ik weer surfen zoeff en het allereerste kom ik hier weer ff lezen.
BeantwoordenVerwijderenHmmmm Onmisbaar zijn? ach het leven draait gewoon door zonder mij hoor.en ja mijn kinderen zijn nu gelukkig allemaal zelf redzaam.Tenminste zoals een mens zichzelf kan redden naturlijk.Want elk mens heeft natuurlijk zijn/haar zwakke kanten waarbij de steun van naasten onmisbaar is.
Verder heb ik ook vaak getobt met de zin van mijn leven.En de zin van mijn leven heb ik in de handen van mijn persoonlijke verlosser gelegd.Verschil maken in de wwereld ligt vaak in kleine verborgen dingen die je meestal onbewust maakt.
Ik mag er zijn gewoon zoals ik zelf ben.Ik leer en stel sommige dingen bij die ik anders heb leren zien.Verder wil ik graag een thuis zijn voor mijn directe naasten en stel daar tijd en mijn aandacht naar toe.Bewust want ik ben van nature nogal egoistisch helaas maar waar.
de nuttigheid hmmm ja nou ja dat is een verhaal hmmm nou andre keer daar maar weer eens over schrijven.
groetjes Margreet kom gauw weer eens lezen .
Gelukkig, je bent er weer Novie.
BeantwoordenVerwijderenIk twijfel aan het bestaan van een God Novie, ik weet het niet en niemand weet het eigenlijk echt.
Ik geloof niet dat jij egoïstisch bent hoor. Je moet jezelf ook niet vergeten, als je dat wel doet kom je zelf tekort en kun je uiteindelijk ook voor anderen niks meer betekenen.
Mensen ontlenen hun zekerheden/vertrouwen vaak aan iets en/of anderen buiten hen denk ik, heb ik het weleens vaker over.
Heb je een groep om je heen, de meesten hebben verschillende groepen, dan ontleen je daaraan een soort bestaanrecht/doel/zekerheid
Ik heb moeite met aansluiting vinden, mijn dochter nog erger/kan het zelf sowieso niet. Dus wij zijn een beetje en eilandje met wat karige kleine groepjes en ook nog es niet al te stevig. faarom is het voor mij lastiger om me 'stevig' te voelen. Bij mij staat veel, zo niet alles, altijd op losse schroeven.
Ik kan dat niet anders denk ik en misschien wil ik het ook niet echt, maar soms zou ik wel willen dat het anders was. Al was het maar voor mijn dochter.
Vanmiddag besefte ik ineens heel duidelijk dat ik haar wellicht helemaal nooit kan bieden wat zew verdient en nodig heeft. dat het misschien wel beter zou zijn als ze in een groep(wel een goed uitgezochte) zou wonen. Dat laatste is lastig te vinden.
Nou ja, ik zit even op mijn praatstoel, misschien is het allemaal wel heel onduidelijk.
Maar zoals Plato al schreef; het is hier mijn koninkrijk :)
We brachten een vriendinnetje thuis in de woongroep en toevallig is dat een warme leuke groep. M. merkte dat ook en ik merkte dat het haar raakte. Als ze daar zou kunnen komen... maar ja, die groep is vol nu, en andere groepen vind ik ongeschikt/ongezellig/met te drukke of minder aardige mensen enzo. Wij zin erg (sfeer)gevoelig.
BeantwoordenVerwijderenOok zou ze de dieren erg missen natuurlijk, maar ik woon vlakbij.
Het is eigenlijk een voorzichtige stap naar de toekomst..
Ik ben een boek aan het lezen van een moeder over haar mongoloïde zoon, die woont ook nog thuis en is al 37.
Ach niet duidelijk? nou een goed verstaander begrijpt wel iets van jouw dilemma Margreet en ik zal je niks aanraden wel voel ik met je mee.Want ik kan me goed indenken hoe je hier mee bezig bent.Soms rustig en soms denk je weer wat anders en zo blijf je er vaak mee bezig.sterkte.
BeantwoordenVerwijderenHet was deze keer werkelijk een soort inzicht Novie. Het moet anders of ik moet het overgeven.
BeantwoordenVerwijderenVandaag ben ik iig bezig geweest met dat 'anders'
Wat jij schreef er zijn voor je naasten..dat schoot er soms nogal bij in hier, ik ben ook te egoïstisch dus. Je kunt wel blijven hangen in moe zijn en er geen gat in zien soms maar daar wordt het niet anders van. Aanpakken dus.
Lastig en jammer, dat er geen geschikte woongroep vlakbij is.
BeantwoordenVerwijderenIk ben benieuwd wat je nu gaat doen, zijn er nog andere mogelijkheden?
Uiteindelijk zal je er zelf niet meer toe in staat zijn, om voor M. te zorgen, maar dat duurt nog wel even.
Mijn zoons en ik zijn nogal op onszelf, maar als ze tijd en aandacht nodig hebben, dan krijgen ze die, daar let ik bewust op.
Ik geef ze trouwens ook aandacht als ze die niet nodig hebben, haha. ;-)
Ben je er nog, Margreet? Hoe gaat het met je?
BeantwoordenVerwijderenJa ja ik leef nog, heb het nogal druk nu.
BeantwoordenVerwijderen