maandag 7 mei 2012

commufrustratie

Het komt eigenlijk maar zelden voor dat iemand je echt begrijpt, vaak heeft men zelf al een beeld of idee en houdt daar ook aan vast. Luisteren is een kunst die weinigen beheersen.
Als je verdriet heb over een pas gestorven vriendin heeft iemand (NB andere vriendin van haar) het over een half leeg/halfvol glas en dat je naar de mooie herinneringen moet kijken.(m.a.w.; ik heb een half leeg glas en dat moet ik zien als halvol)
Als je verteld over problemen met je kind komt iemand met een opmerking dat 'als het met jou goed gaat, dan gaat het met je kind ook goed' (m.a.w.;je zorgt niet goed voor jezelf, eigen schuld dus)Allemaal best waar, maar IK voel me dan onbegrepen.
Niet dat ik het er zelf beter van afbreng hoor.
Ik trek me wel weer terug, dat bevalt toch het beste.
En zet een positief masker op -zodra ik daartoe in staat ben-, want dat is immers wat mensen willen zien.

15 opmerkingen:

  1. tja Margreet ik heb het gelezen en ik reageer later nog eens weer even nadenken over wat je nu hebt geschreven.STERKTE HOOR!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Waarom willen we het verdriet wat word verteld altijd van tafel vegen waarom treuren we niet even mee met de ander.WE hoeven niet te eisen van een ander dat het anders moet.Nee verdriet heeft tijd nodig en er moet over gesproken worden als dat nodig is.We pakken de draad van het leven heus wel weer op naar vrolijker zaken als we zijn gehoord en gezien.Margreet ik omhels je even en wens je goede moed om door te gaan in jouw situatie.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dankjewel lieve Novie, dat IS het ja, we willen gehoord en gezien worden en dat gebeurt te vaak niet he, of men komt met een oplossing waar je niks ana hebt..En dan wordt je eigenlijk nog verdrietiger dan je was. Ik trek me dan terug of ik word boos, hangt ervan af wie het is.
    Het is hier niet anders dan normaal, behalve dan dat ik mijn vriendin zo af en toe wel erg mis. En situaties zijn verandert, zoals bv het knutselen, zij was toch de spil en ik weet m'n draai nu nog niet.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik heb mijn frustratie dus hier afgereageerd. Al heb ik nog wel ook een mail gestuurd aan degene van het half lege glas, niet boos hoor.
    Ach het gaat al weer goed hoor, af en toe kan het hier even flink knallen, dat wel, maar dat is normaal pp

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Vreselijk die mensen die meteen jouw verhaal ombuigen naar "neem nou mijn geval".
    En die van dat kind slaat echt nergens op, natuurlijk werkt het zo niet.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ja,Ferrara, dat gebeurt ook geregeld :)
    Het is wel zo dat je als ouder ook goed voor jezelf moet zorgen, dat moet je in ieder geval niet vergeten. Alleen sloeg het in dit geval nergens op. En dan is het een dooddoener.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. O Margreet. Er is zoveel onbegrip. Ik probeer maar te geloven dat al die ongevraagde goede raad door onwetendheid wordt gezegd. Maar erg is het wel. Het schijnt heel moeilijk te zijn om gewoon aandachtig te luisteren zonder met ongevraagde 'behulpzame' woorden te reageren die nergens op slaan aan alleen maar in het hoofd van de slechte luisteraar spelen.
    Ik wens je veel sterkte en stuur je een knuf.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel Elly. Ik heb nog geen reactie van de vriendin, ik had de telefoon er gisteren uit haha, geen zin in een gesprek :)

      Verwijderen
  8. Inderdaad Margreet, je hoeft geen oplossing, alleen maar gehoord worden.
    De herinneringen, dat is nog veel te vroeg, je hebt nu nog verdriet en je mist haar.
    Je dacht dat je al aan het verwerken was in haar laatste weken, maar nu ze er niet meer is......
    Wat M. betreft, als je niet in jouw schoenen staat, dan weet je niet wat het is om een autistisch kind te hebben.
    Ik heb veel bewondering voor je.

    Goed communiceren is moeilijk, men bedoelt het wel goed maar heeft geen idee wat voor uitwerking het heeft.
    Ik was er vroeger slecht in, maar door ervaring leer je wel wat.
    Dat me terugtrekken herken ik wel, het is makkelijker denk ik.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Al probeer ik iets eerst wel te verduidelijken.

      Verwijderen
    2. De herinneringen zijn er ook wel, maar daar wordt je nu juist verdrietig van vind ik, omdat het 'nooit meer' is en zal zijn, dat is droevig. Haar doodgaan had ik wel verwerkt maar het missen komt daarna pas ja.
      Men weet niet wat het is idd. en het kan allemaal stukken erger, dat besef ik ook wel. het is alleen soms zo vreselijk vermoeiend en frustrerend en het er alleen voorstaan is moeilijk dan.
      Ik doe heel veel verkeerd, dus die bewondering.. ik heb geen keus eigenlijk(vind ik) dus tja.
      Ik probeer soms ook te verduidelijken hoor, nu was daar geen ruimte voor omdat er iemand anders ten tonele verscheen(het was op de tuin)Naderhand komt dan de frustratie van het onbegrip wat ik weer ervaar.

      Verwijderen
    3. Fouten maken we allemaal, ik heb bij mijn zoons ook fouten gemaakt.
      Dat je geen keus hebt, doet niet af aan het feit dat je je best doet voor je dochter, dus denk niet te min over jezelf hoor. ;-)

      Verwijderen
  9. Dat valt ook wel weer mee Willie :) Maar bewondering..nou ja dat vind ik dan weer té ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. hai Margreet.
    Kant was een bijzondere man en ja we maken ons eigen werkelijkheid.Denk maar eens aan wat je gelooft alleen al dan al heb je een hele andere werkelijkheid dan degene die humanist is toch?Waarom heb je "Kant" weggehaald?

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik vond het ineens zo'n stom log Novie. Zal ik em weer neerzetten dan? :)

    BeantwoordenVerwijderen